«Երբ պլանավորում ես 20-30 տարի առաջ, դու այլ կերպ ես ընկալում այս կամ այն ​​իրավիճակը, երբ շատ ամենօրյա որոշումներ ես կայացնում: Իմ կանոններից մեկն է երկարաժամկետ մտածել և չառաջնորդվել արագ նվաճումներով: Անկախ նրանից, թե որքան դժվար է թվում անորոշության ժամանակ որոշումներ կայացնելը, կա մեկ հարմար մեթոդ, որը ես օգտագործում եմ: Ես ուսումնասիրում և վերլուծում եմ անցյալը, դրա հիման վրա կանխատեսում եմ, թե ինչպիսին կարող է լինել ապագան, և ապագայի այս մոդելից, հակառակ պլանավորմամբ, քայլ առ քայլ գնում եմ դեպի ներկա օր: Ի՞նչ որոշում պետք է կայացնեմ այսօր, որպեսզի հասնեմ այնտեղ, որտեղ ուզում եմ լինել 25 տարի հետո: Սա շատ օգտակար մեթոդ է»։

«Երբ քեզ դուր է գալիս այն, ինչ անում ես, երբ ընթացքը դժվար է, բայց իրատեսական, առաջանում է «հոսքի» վիճակ, որի մասին գրում է Միհալի Չիկսզենտմիհալին: Հոսանքի մեջ լինելն այնքան էլ հեշտ չէ, բայց մեր կյանքի ամենակարևոր պահերը տեղի են ունենում ոչ թե հանգստի պահին, այլ մի իրավիճակում, երբ միտքը ամենալարվածն է: Հոսքի մեջ գտնվող մարդու համար աշխատանքը այնքան բնական է, որ նա չի առանձնացնում այն ​​իր կյանքից։ Մարդիկ ինձ հարցնում են, թե ինչպես եք հավասարակշռում աշխատանքը և ընտանիքը: Պատասխանում եմ՝ իմ ամբողջ կյանքն այսպես է՝ հաճույքով գնում եմ թե՛ աշխատանքի, թե՛ տուն։ Բազմաթիվ նախագծերի վրա մենք աշխատում ենք հենց ընտանքիով: Սա ամենամեծ երջանկությունն է։

Երբ դու անկեղծ ես ինքդ քեզ հետ և անում ես այն, ինչ սիրում ես, դա այլ կերպ ես անում: Իհարկե, կա հիասթափություն: Երբեմն ամեն ինչ չի ստացվում: Կարող է դժվար լինել, հոգնել ես։ Բայց այս ամենը կապված չէ ինչ-որ բան անելու ներքին դժկամության հետ։ Երբ ասում եք. «Ես չեմ ուզում դա անել», կանգ առեք, դադարեք կոտրել ինքներդ ձեզ: Ամենացավալի սխալն այն է, երբ խաբում ես ինքդ քեզ։ Երբ ասում ես, որ չես անի մի բան, և հետո ինքդ քեզ համոզում ես, որ այս իրավիճակում կարող ես բացառություն անել, և անում ես դա»։

«Ամենամեծ շքեղությունն ու ամենամեծ պատասխանատվությունը ընտրության իրավունքն է։ Հաճախ մարդիկ վախենում են ու փախչում դրանից։ Մենք ուզում ենք, որ ինչ-որ մեկը մեր փոխարեն որոշում կայացնի, և հետո մենք կարող ենք ասել՝ դա մեր մեղքը չէր։ Մեր սիրելի զբաղմունքը պատասխանատվությունը մայրիկների, հայրիկների, տնօրենների, պետության վրա դնելն է...

Մարդիկ հիմնականում նախընտրում են կանխատեսելիությունն ու կայունությունը, նույնիսկ եթե դա նշանակում է, որ նրանց կյանքի որակը ցածր է: Դրա համար էլ մեծամասնությունը ոչինչ չի ուզում փոխել։ Միայն քչերն են պատրաստ դուրս գալ իրենց հարմարավետության գոտուց: Մարդիկ վախենում են որոշումներ կայացնել, ընտրություն կատարել, ինչ-որ բան փոխել, քանի որ դա ներառում է պատասխանատվություն իրենց ընտրության և իրենց որոշումների հետևանքների համար: Շատ մարդիկ չեն ցանկանում ռիսկի դիմել սխալվելու: Ինձ համար ընտրության իրավունքը ուժի աղբյուր է։ Ինձ համար կարևոր է միջավայրը փոխող սուբյեկտ զգալ, սա իմ սովորական վիճակի մի մասն է: Աշխարհը դեպի լավը փոխելու համար նախ պետք է համարձակորեն որոշումներ կայացնել և պատասխանատվություն կրել դրանց համար, և երկրորդ՝ չվախենալ ընկնել կեղտի մեջ և նորից վեր կենալ»:

Հայկը մարդկանց մեջ կարևոր է բազում արժեքներ, բայց դրանցից առանձնացնում է անկեղծությունն ու մտածողության բազմազանությունը։ Անկեղծությունը կարևոր է, քանի որ եթե անձը ստում է, նա կարող է խաբել ձեզ իր կամ իր արած գործի թերացումների մասին, որը ձեզ կվնասի։ Հայկը նշում է, որ եթե ձեր թիմակիցը միայն դրականն է նշում, ապա սա վատ ազդանշան է։ Նա անկեղծ չէ։ Մտածելակերպի ճկությունը կարևոր է, քանի որ ցանկացած թիմ և անձ հանդիպում է դժվարությունների, և կարևոր է, որ նա լինի ճկուն և կարողանա նայել իրավիճակին տարբեր կողմերից և փնտրել լուծումներ։ Ճկունությունը մտածողության բազմազանության մաս է, որը կարևորվում է Հայկի կողմից։ Հայկը խորհուրդ է տալիս միտքը մարզել խնդիրների համար բազմազան ուղղություններով լուծումներ փնտրելով։

Երբ Հայկը առաջին անգամ միացել է GeekBrains-ին, նա սկսել է օգնել տարբեր նախագծերում։ Մի ամսվա ընթացքում նա այնքան լավ է աշխատել, որ իր նախագծերը ամենաշատ գումարն են աշխատել ընկերության համար։ Այդ ամսվա մեջ դա նույնիսկ ավելի շատ էր, քանի հենց հիմնադիրներն էին աշխատել։ Հիմնադիրները նրան զանգահարել են, անկեղծ և հումորով պատմել իրավիճակի մասին և վճարել համապատասխան գումար։ Նրանք չեն թաքցրել այդ փաստը կամ չեն փորձել մտածել՝ ինչպես չվճարել: Եվ սա անկեղծության կարևոր ցուցանիշ էր, որը Հայկի մոտ վստահություն է առաջացրել, և մոտիվացրել, որ ավելի լավ աշխատի։

Հայկն ունի բազում կառավարման եղանակներ, բայց դրանցից ամենահիմնարարներից է կառավարումը «աշխարհի պատկերի» միջոցով։ Եթե աշխատակիցը գալիս է ձեզ մոտ և խնդրում 5 նոր մարդ միանալ իր թիմին, և ​​դուք նրան ուղղակի «ոչ» եք ասում, նա կմտածի, որ դուք ձեզ բարձր եք դասում և չեք ուզում, որ նա զարգանա։ Բայց եթե նրան անկեղծ բացատրեք, թե ինչպես է աշխարհի պատկերը ձեր կողմից և ինչպես եք դուք տեսնում իրավիճակը, նա կհասկանա ձեզ և կմտածի այլ լուծումներ: Եթե բացատրեք, որ այս պահին ունեք միայն իր համար նախատեսված աշխատավարձի գումարը և փնտրում եք նոր միջոցներ գումար ձեռք բերելու, նա կհասկանա։ Եթե ​​դուք ճիշտ բացատրեք աշխարհի պատկերը, տանեք բոլոր զուգահեռները, ապա մարդն անմիջապես կհասկանա, թե ինչ և երբ պետք է անի, որովհետև նրա համար պարզ են հետևանքները և կապերը։ Կարիք չկա նրան ավելի մոտիվացնել և մղել:

Նույն իրավիճակում, որը նկարագրված է վերևում, դուք նաև հարգալից եք նրա տեսնակյունի նկատմամբ, քանի որ նրան և իր զարգացումը ավելի ցածր չեք դասում։ Հարգանքի միջոցով կառավարելը նույնպես շատ կարևոր է։ Աշխատողը (և ցանկացած անձ) ունի սահմանափակ մտավոր ռեսուրսներ, և եթե նա միևնույն ժամանակ անհանգստանում է, թե ինչ է մտածում իր թիմի ղեկավարը իր մասին։ Եթե դուք անմիջապես ասեք նրան, որ կարևոր գործեր եք նրան վստահում, նա այլևս չի անհանգստանա: Սա կառավարում է հարգանքի միջոցով, քանի որ դուք նրան կարևոր եք դարձնում և հարգում իր գիտելիքը/հմտությունները։ Երբ Հայկը միացել է GeekBrains-ին, համահիմնադիրը վստահել է նրան անմիջապես, շատ արագ, և տվել է նրան բոլոր կարևոր գաղտնաբառերը: Լավ թիմակցի կողմից սա գնահատվելու է և դրա շնորհիվ նա կարող էի արագ շարժվել:

Ցանկացած կյանքի պարագայում Հայկը երբեք չի ենթադրում, որ դիմացինը վատ անձ է։ Հայկը համոզված է, որ մարդկանց մեծամասնությունը լավն է: Չկա օբյեկտիվ իրականություն, ամեն մեկն ունի իր սեփականը և պետք է հարգել իր տեսակետը՝ փորձելով հասկանալ նրա իրական և անկեղծ մտրադրությունը: Հայկը 20 տարեկանից ուսումնասիրել է հոգեբանություն, և համոզված է, որ դիմացինի իրական մտադրությունը կարող ենք նկատել, եթե ոչ միայն լսենք այն տոնը, որով նա մեզ հետ զրուցում է, կամ այն ինչ ասում է, այլ նաև ինչ նա ի նկատի ունի։ Իրական մտադրությունը տեսնելը շատ դժվար է և պահանջում է մեծ ջանք և գիտակցություն: Մարդկանց արդարացնելու կարողությունն օգնում է մեզ լավ վերաբերվել մարդկանց: Եվ այդ ժամանակ դուք կարող եք ավելի հեշտ համաձայնության գալ նրանց հետ։